Ψήνεσαι; Οι νόμοι του μπάρμπεκιου που κάθε παρέα οφείλει να σέβεται

Αρχικά, δέρνουμε αλύπητα τον φίλο που λέει «ποιος θα τα φάει όλα αυτά;»...

Δεν τσιγκουνευόμαστε τα κάρβουνα. Τα μαθηματικά είναι απλά: πολύ κρέας σημαίνει πολλά κάρβουνα. Οπότε φρόντισε να πάρεις μπόλικο απόθεμα.
Κρέας παίρνεις πάντα από τον χασάπη σου. Καλύτερα να βγει λίγο πιο ακριβό το μαλλί, παρά να φάτε σαπίλα.
Αν είσαι τίμιος και σωστός, φροντίζεις να το έχεις καθαρίσει από την προηγούμενη νύχτα.
Προνοείς πάντα για καρέκλες και σκαμπό. Γιατί όλο και κάποιος μπορεί να σκάσει.
Δεν υπάρχει το «θα φέρω εγώ τις μπίρες». Όλοι φέρνουν μπίρες γιατί απλούστατα δεν φτάνουν ποτέ.
Παιδιά, αν είναι να σας πρήξει ο vegan φίλος, ειλικρινά, μην τον καλέσετε. Δεν είναι όλα για όλους.
Ο κολλητός με παιδί δεν είναι πρόβλημα. Οι κολλητοί με πολλά παιδιά που δεν βγάζουν τον σκασμό, είναι ένα θέμα.
Ναι ναι, εννοείται πρέπει να παίζει και κοκακόλα στο τραπέζι.
Πριν χρησιμοποιήσεις την σχάρα, θυμήσου να την έχεις καθαρίσει και να την έχεις περάσει με λεμόνι.
«Σκορδόψωμο παιδιά, το σκορδόψωμο με λιωμένο τυρί μην ξεχάσουμε».
Ξέχνα το ψήσιμο με βάρδιες. Αν έχεις άχρηστους τριγύρω σου, καλύτερα να το κάνεις μόνος σου.
Παϊδάκια, κεφτέδες, λουκάνικα, κοτόπουλο, μπριζολες, σουβλάκια. Είναι  must για το μπάρμπεκιου.
Τι θα πει δεν πήρες πανσέτες; Προφανώς και παίρνεις πανσέτες. Δεν νοείται τραπέζι BBQ χωρίς πανσέτες.
Τα κρέατα χρειάζονται δύο πράγματα: καθάρισμα και μαρινάρισμα σε αλατοπίπερο. Οτιδήποτε άλλο μπαίνει μετά το ψήσιμο.
Το σκόρδο είναι απαραίτητο. Η καστανή ζάχαρη προαιρετική. Αλλά κάτι ξέρουν οι Νότιοι στην Αμερική που την βάζουν στο χοιρινό.
Χωρίς πιρούνα και τσιμπίδα είσαι σαν φαντάρος γιωτάς. Εξοπλίσου ρε.
Αν ψήνεις παϊδάκια κοτόπουλο, άφησε τα την προηγούμενη νύχτα μέσα στο ξίδι. Θα γίνουν μαλακά και τρυφερά.
Το ψήσιμο θέλει υπομονή. Η μέτρια φωτιά για χοντρό κρέας είναι η καλύτερη. Και γιατί το κρέας θα παραμείνει ζουμερό και γιατί θα ψηθεί πιο σωστά.
Τα λουκάνικα μπαίνουν πρώτα μαζί με τους κεφτέδες. Θα βγουν πιο γρήγορα από τα υπόλοιπα κρέατα. Επίσης ότι έχει να κάνει με κοτόπουλο, πρέπει να ψήνεται καλά.
Αυτό δεν σημαίνει ότι τσιμπάς λουκανικάκι πάνω από τη σχάρα. Ύπουλε.
Ξέχνα τα καψαλίσματα που κάνουν οι ταβέρνες στα αρνίσια παϊδάκια. Πρέπει να είναι καλοψημένα απ’ έξω και λίγο ροζέ από μέσα. Οπότε μην τα τοποθετείς ανάμεσα στα υπόλοιπα κρέατα, γιατί το πιο πιθανό είναι πως θα αρπάξουν.
ΜΗΝ ΜΕΘΑΤΕ ΤΟΝ ΨΗΣΤΗ. Θα φάτε μπριζόλες λάστιχο στην καλύτερη και κάρβουνο στην χειρότερη.
Τα κρέατα που βγαίνουν από την φωτιά, πρέπει να μείνουν στο πιάτο για κάνα δεκάλεπτο ώστε να κρατήσουν τα ζουμιά τους. Αν τα κόψεις αμέσως, το ζουμί από τις ίνες θα φύγει στο πιάτο.
Κέτσαπ και μουστάρδες στα κρέατα βάζουν τα αμερικανάκια. Η ελληνική παράδοση θέλει λεμόνι και τζατζικάρα στο πιάτο.
Δέρνουμε αλύπητα τον φίλο που λέει «ποιος θα τα φάει όλα αυτά;».
Στον φίλο που λέει «δεν θα φάω άλλο μην παχύνω» τον γδύνετε και τον βάζετε μπρούμυτα πάνω στη σχάρα.
Αν δεν μυρίζεις τσίκνα μετά από το ψήσιμο, δεν λέγεσαι ψήστης.
Μπροστά στις γυναίκες είμαστε κόσμιοι. Οπότε το ρέψιμο ας περιοριστεί για άλλη μέρα.
Στο BBQ υπάρχει jacket πατάτα τυλιγμένη σε αλουμινόχαρτο, η οποία συνοδεύεται με βούτυρο. Η τηγανητή είναι μόνο για τα σουβλάκια.
Μετά τα κρεατικά, θέλει είτε προφιτερόλ είτε γαλακτομπούρεκο. Νόμος.
Δεν λέμε να πεις στους καλεσμένους να μαζέψουν, αλλά μπορούν να σου πετάξουν τα σκουπίδια.
Ό,τι μπίρα περισσέψει, μπαίνει ψυγείο και καταναλώνεται την επόμενη με σουβλάκια. Πηγή