Τι θα συμβεί με τους μαγνητικούς πόλους;
Δύο γεωφυσικοί του Πανεπιστημίου του Leeds, ο καθηγητής Jon Mound και ο καθηγητής Phil Livermore, πιστεύουν ότι μια γεωμαγνητική αντιστροφή θα συμβεί μέσα στα επόμενα δύο χιλιάδες χρόνια.
Οι επιστήμονες δημοσίευσαν τα ευρήματά τους στο The Conversation, ένα ανεξάρτητο μέσο ενημέρωσης. Οι συνέπειες δεν είναι βέβαιες, αλλά μπορεί να είναι θανατηφόρες για την ανθρωπότητα.
Η Γη προστατεύεται από τη βλαβερή κοσμική ακτινοβολίας από ένα μαγνητικό πεδίο, το οποίο εκτρέπει τα φορτισμένα σωματίδια μακριά από τον πλανήτη. Ωστόσο, αυτή η δύναμη δεν είναι σταθερή. Σε ολόκληρη την ιστορία του πλανήτη, έχουν υπάρξει τουλάχιστον αρκετές εκατοντάδες αντιστροφές του μαγνητικού πεδίου, όταν ο βόρειος και ο νότιος μαγνητικός πόλος άλλαξαν θέσεις.
Κατά τη διάρκεια της αντιστροφής των πόλων, το μαγνητικό πεδίο αλλάζει σχήμα και αποδυναμώνεται. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, μπορεί να πέσει έως δέκα τοις εκατό της αρχικής αντοχής του και ταυτόχρονα να σχηματίσει περισσότερους από δύο πόλους, ακόμη και στον ισημερινό. Κατά μέσο όρο, μαγνητικές αντιστροφές πεδίου συμβαίνουν μία φορά σε ένα εκατομμύριο χρόνια, αλλά το διάστημα μεταξύ τους δεν είναι μόνιμο.
Πέρα από τις πλήρεις γεωμαγνητικές αντιστροφές, υπήρξαν και μερικές αντιστροφές στην ιστορία της Γης, όταν οι μαγνητικοί πόλοι μετακινήθηκαν σε χαμηλότερα γεωγραφικά πλάτη, ώσπου να διασχίσουν τον ισημερινό και στη συνέχεια επέστρεψαν. Η τελευταία πλήρη αντιστροφή, το λεγόμενο φαινόμενο Brunhes-Matuyama συνέβη περίπου 780.000 χρόνια πριν. Μια προσωρινή αντιστροφή, το γεγονός Laschamp, συνέβη 41.000 χρόνια πριν και κράτησε λιγότερο από χίλια χρόνια, έγραψαν οι επιστήμονες.
Κατά τη διάρκεια των αντιστροφών, οι αλλαγές στο μαγνητικό πεδίο αποδυναμώνουν την προστασία του πλανήτη και αυξάνουν το επίπεδο της ακτινοβολίας. Αν συμβεί μια γεωμαγνητική αντιστροφή σήμερα, θα αυξήσει τους κινδύνους για τους κοντά στη Γη δορυφόρους, αεροσκάφη και επίγειες ηλεκτρικές υποδομές. Οι γεωμαγνητικές καταιγίδες που προκύπτουν από μια σκληρή αύξηση της ηλιακής δραστηριότητας, δίνουν στους επιστήμονες μια ευκαιρία αξιολόγησης των απειλών που θα μπορούσε να αντιμετωπίσει ο πλανήτης σε περίπτωση απότομης εξασθένησης του μαγνητικού πεδίου.
Το 2003, η λεγόμενη ηλιακή καταιγίδα Halloween προκάλεσε διακοπές ρεύματος των ηλεκτρικών δικτύων στη Σουηδία και αναγκαίες αλλαγές στις διαδρομές των αεροπορικών ταξιδιών που βοήθησαν να αποφευχθεί προσωρινή αποτυχία επικοινωνιών και να μειώσουν τους κινδύνους της ακτινοβολίας για τους δορυφόρους και τα συστήματα εδάφους. Αλλά αυτή η καταιγίδα θεωρείται αμελητέα σε σύγκριση με το γεγονός Carrington, την γεωμαγνητική καταιγίδα του 1859, όταν το Βόρειο Σέλας συνέβη ακόμα και γύρω από τα νησιά της Καραϊβικής, δήλωσαν οι γεωφυσικοί.
Εν τω μεταξύ, ο αντίκτυπος που μια μεγάλη καταιγίδα μπορεί να παράγει σε μια σύγχρονη ηλεκτρονική υποδομή είναι ακόμα ασαφής. Η οριστική οικονομική ζημία από διακοπές του ρεύματος, θέρμανση, κλιματισμό, GPS και το Διαδίκτυο θα είναι αρκετά σημαντική: χρησιμοποιώντας κατά προσέγγιση υπολογισμούς, υπολογίζεται σε τουλάχιστον 40 δισεκατομμύρια δολάρια την ημέρα.
Το άμεσο αποτέλεσμα, το οποίο μια αντιστροφή του μαγνητικού πεδίου θα είχε σε έμβια όντα και ανθρώπους, είναι επίσης δύσκολο να προβλεφθεί: ο σύγχρονος άνθρωπος δεν έχει αντιμετωπίσει ένα τέτοιο γεγονός στην ιστορία της ύπαρξής του. Ορισμένες μελέτες προσπάθησαν να συνδέσουν γεωμαγνητικές αντιστροφές και ηφαιστειακή δραστηριότητα με μαζικές εξαφανίσεις. Ωστόσο, οι Mound και Livermore σημειώνουν ότι δεν υπάρχει αισθητή ενεργοποίηση ηφαιστειακής δραστηριότητας ακόμα. Οπότε, είναι πολύ πιθανό ότι η ανθρωπότητα θα έχει μόνο να ασχοληθεί με την ηλεκτρομαγνητική έκθεση.
Δύο παράγοντες – η απόσταση της εκδήλωσης του Brunhes-Matuyama και η παρατηρούμενη αποδυνάμωση του γεωμαγνητικού πεδίου της Γης κατά περίπου πέντε τοις εκατό σε έναν αιώνα – επιτρέπει στους επιστήμονες να υποθέτουν επιφυλακτικά ότι η αντιστροφή μπορεί να συμβεί μέσα στα επόμενα δύο χιλιάδες χρόνια. Η ακριβής χρονική στιγμή είναι δύσκολο να προβλεφθεί.
Παρά τα χιλιάδες χρόνια που ζουν στη Γη, οι άνθρωποι εξακολουθούν να γνωρίζουν ελάχιστα γι ‘αυτό. Οι επιστήμονες έχουν μόνο κατά προσέγγιση πληροφορίες σχετικά με τη σύνθεση και τη δομή του πυρήνα της Γης, ο οποίος παράγει το μαγνητικό πεδίο. Μόλις πρόσφατα, σε εργαστηριακά πειράματα που προσομοιώνουν τις συνθήκες στο εσωτερικό της Γης, Ιάπωνες επιστήμονες διαπίστωσαν ότι το τρίτο κύριο συστατικό του είναι το πυρίτιο. Μας κάνει περίπου πέντε τοις εκατό της μάζας του πυρήνα της Γης. Το υπόλοιπο είναι σίδηρος (85 τοις εκατό) και νικέλιο (10 τοις εκατό).
Το αποτέλεσμα που το μαγνητικό πεδίο έχει στον πλανήτη είναι και το μεγαλύτερο γεωφυσικό πρόβλημα. Δεν είναι πλήρως γνωστό πώς ο πλανήτης διατηρεί τη δική του μαγνητόσφαιρα. Οι επιστήμονες έχουν μόλις μια θεωρία που προσφέρει μια εξήγηση: γεωδυναμό. Σύμφωνα με αυτή τη θεωρία, υπάρχει ένας μεταλλικός πυρήνας με ένα σκληρό κέλυφος και υγρό κέντρο στο κέντρο του πλανήτη. Λόγω της αποσύνθεσης των ραδιενεργών στοιχείων, παράγεται θερμότητα, η οποία οδηγεί στο σχηματισμό της συναγωγής ροής ενός αγώγιμου ρευστού. Αυτά τα ρεύματα δημιουργούν το μαγνητικό πεδίο του πλανήτη.
hellasforce.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου