Να αγαπάς ακόμα και αν αυτοί δε σε αγαπούν.

Της Ιωάννας Ζωσιμά.

Να αγαπάς. Ακόμα και αν αυτοί δε σε αγαπούν. Να δίνεις. Ακόμα και αν αυτοί μόνο να παίρνουν έμαθαν. Να προσπαθείς. Ακόμα και όταν φαίνεται πως θα χάσεις. Και να μένεις. Ακόμα και όταν όλα σου λένε να φύγεις. Το φευγιό δεν είναι πάντα λύση. Το φευγιό σε κακομαθαίνει στα εύκολα. Και αφού εσύ φεύγεις αυτοί γιατί να μένουν; Αφού εσύ δείλιασες αυτοί γιατί να προσπαθούν;

Η αγάπη επιστέφεται. Όχι απαραίτητα από αυτόν που
πίστευες πως αγαπούσες.

Πήρα πολλά από αυτούς που έδωσα λίγα και τίποτα από αυτούς που έδωσα τα πάντα.
Αλλά έμαθα ένα και δεν το ξεχνάω. Όταν αγαπάς, τους δείχνεις πως να  αγαπήσουν. Και ας ξέρουν άλλο τρόπο. Ας έμαθαν αλλιώς. Όταν δεν φεύγεις, τους δείχνεις πως να μένουν. Και ας φεύγουν μια ζωή. Ας δεν προσπάθησαν να κρατήσουν τίποτα.

Και όταν έρθει η ώρα δε θα σε αφήσουν. Θα σε κρατάνε με νύχια και με δόντια. Όχι γιατί δεν υπάρχουν καλύτεροι αλλά γιατί το αξίζεις. Το κέρδισες εσύ πρώτος μένοντας. Και να θυμάσαι πως αυτούς και να τους διώξεις δεν θα φύγουν. Και να τους αφήσεις δεν θα σε αφήσουν.

Αυτό είναι  δύναμη. Κάποτε να λες ναι όταν όλα σου λένε όχι. Και όταν έρθει η ώρα για τα όχι σου, κανείς δε θα τα απορρίψει.
Το αληθινό το νιώθεις. Το αισθάνεσαι. Και το δικό σου δε μοιάζει με κανενός. Μην το αλλάξεις. Το δέχονται όσοι είναι αυτοί που μπορούν. Όχι αυτοί που θες εσύ να το δώσεις!

Δεν μπορείς να επιβάλεις σε κανέναν να νιώσει, να αγαπά, να δώσει. Ούτε εσύ θα μπορούσες να το κάνεις άλλωστε. Να είσαι ελεύθερος. Να είσαι αληθινός. Να είσαι απλά ο εαυτός σου.
Τα καλά θα έρθουν, φτάνει να είσαι έτοιμος να τα δεχτείς.

Είσαι;

αναπνοές