Η λέξη τραγωδία θα μπορούσε να θεωρηθεί πολύ μικρή για να περιγράψει τα όσα εκτυλίχθηκαν το Δεκέμβριο του 1972 ελάχιστα έξω από τον Καραβά, μερικά χιλιόμετρα βόρεια της Σπάρτης στην Επαρχιακή Οδό Σπάρτης-Μεγαλόπολης.
Την 1η Δεκεμβρίου εκείνου του έτους στρατιωτικό όχημα κατευθυνόμενο
προς
τους λεγόμενους «Βόρειους Δήμους», το οποίο μετέφερε τμήμα απόδοσης τιμών, μετά της στρατιωτικής μπάντας, απεσταλμένο από το ΚΕΕΜ, εξετράπη της πορείας του κι ανετράπη με συνέπεια τον θανάσιμο τραυματισμό δώδεκα οπλιτών. Το στρατιωτικό όχημα είχε προορισμό το Καστόρι, με σκοπό το άγημα να παραστεί στον εορτασμό του Πολιούχου της κωμόπολης Αγίου Θεοκλήτου, και να πάρει μέρος στις εκεί εορταστικές δραστηριότητες.
τους λεγόμενους «Βόρειους Δήμους», το οποίο μετέφερε τμήμα απόδοσης τιμών, μετά της στρατιωτικής μπάντας, απεσταλμένο από το ΚΕΕΜ, εξετράπη της πορείας του κι ανετράπη με συνέπεια τον θανάσιμο τραυματισμό δώδεκα οπλιτών. Το στρατιωτικό όχημα είχε προορισμό το Καστόρι, με σκοπό το άγημα να παραστεί στον εορτασμό του Πολιούχου της κωμόπολης Αγίου Θεοκλήτου, και να πάρει μέρος στις εκεί εορταστικές δραστηριότητες.
Πιο συγκεκριμένα, η ετήσια έκθεση δραστηριοτήτων (ΕΕΔ) του ΚΕΕΜ το 1972 αναφέρει:
«Την 1-12-72 διετέθη Τμήμα δυνάμεως Τριάκοντα (30) ανδρών μετά
της Μουσικής του ΚΕΕΜ δι’ απόδοσιν Τιμών κατά Τοπικήν θρησκευτικήν
εορτήν Αγίου Θεοκλήτου Καστορείου. Κατά την κίνησιν της Φάλλαγγος προς
Καστόρειον παρά τω 6ω χιλιομέτρω της δημοσίας οδού Σπάρτης Καστορείου
περί ώραν 08.30 το υπ’ αριθ. 77356 όχημα Μ35 παρεξέκλισεν της οδού και
ανετράπη με αποτέλεσμα τον θάνατον δώδεκα (12) οπλιτών και το
τραυματισμό ετέρων δέκα (10).»
Οι δώδεκα αδικοχαμένοι φαντάροι, οι οποίοι προήχθησαν τιμητικά στον
βαθμό του υποψηφίου Δεκανέα ήταν οι εξής: Αγγελάκης Δημήτριος, Ζιάρας
Δημήτριος, Καριμάλης Παντελής, Κούγιας Γεώργιος, Μαργώνης Χρηστος,
Μαρκουλάκης Κωνσταντίνος, Μιχαλάκης Αχιλλέας, Νιώρας Γεώργιος,
Παπαδόπουλος Βασίλειος, Πάσχος Ανδρέας, Πλατανιώτης Εμμανουήλ, Σαββίδης
Παναγιώτης.
Οι κάτοικοι της περιοχής θυμούνται ακόμα σκηνές από το στρατιωτικό
δυστύχημα και περιγράφουν τις προσπάθειες των πολιτών και των αρχών να
απεγκλωβίσουν από τα συντρίμμια τους τραυματίες και τους άτυχους
στρατιώτες. Μάλιστα, συχνά αρκετοί μιλούν για τα «λεωφορεία με συγγενείς
και φίλους των στρατιωτών που έρχονταν κάθε χρόνο» στο ατυχές σημείο
κατά τα επόμενα - «τα πρώτα» όπως λένε - χρόνια μετά το ατύχημα για να
παρευρίσκονται στο μνημόσυνο των οπλιτών, το οποίο τελείται από τότε
κάθε 1η του Δεκεμβρίου στο σημείο του ατυχήματος στον Καραβά με μέριμνα
και φροντίδα του ΚΕΕΜ.
Η ημέρα γιορτής μετατράπηκε σε ημέρα μνήμης! Το ΚΕΕΜ ανήγειρε το
1973 στην ατυχή τοποθεσία μνημείο, το οποίο αναπλάστηκε αποκτώντας τη
σημερινή του μορφή το 2004. Καθιέρωσε, επίσης, από το 1973 ετήσιο
μνημόσυνο υπέρ μνήμης των αδικοχαμένων οπλιτών του, το οποίο τελείται
ανελλιπώς μέχρι σήμερα αμέσως μετά τις εορταστικές εκδηλώσεις στο
Καστόρι, παρουσία κατοίκων της περιοχής και τοπικών αρχών.
Αξίζει να σημειωθεί, πως από το 2011 και ύστερα συμμετέχει στην
επιμνημόσυνη δέηση και δίνει το παρόν το Δ.Σ. του Πολιτιστικού Συλλόγου
Καραβά, σεβόμενο την τοπική του Ιστορία, έχοντας αποσπάσει τα εύσημα από
την Διοίκηση του ΚΕΕΜ για την πρωτοβουλία του αυτή.
* Το κείμενο είναι απόσπασμα από το βιβλίο του Νίκου Ι. Καρμοίρη «Το ΚΕΕΜ στο πέρασμα του χρόνου».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου