Κάθε παιδί κάποτε είπε πως θέλει να γίνει αστροναύτης. Στην πραγματικότητα, το επάγγελμα αυτό το καταφέρνουν ελάχιστοι. Μάθε γιατί.
Στο νηπιαγωγείο και στην πρώτη δημοτικού, όταν ρωτήσεις τα παιδιά τι θέλουν να γίνουν όταν μεγαλώσουν, η απάντηση έρχεται σχεδόν πάντα με λάμψη στα μάτια: «Αστροναύτης». Είναι η πιο καθαρή μορφή του ονείρου. Ο άνθρωπος στο φεγγάρι. Το παιδί στο διάστημα.
Αλλά πόσοι τελικά τα καταφέρνουν;
Η NASA έχει επιλέξει μόλις 360 αστροναύτες σε όλη την ιστορία της. Η ESA, ο ευρωπαϊκός οργανισμός, ακόμα λιγότερους. Οι πιθανότητες να γίνεις αστροναύτης είναι μικρότερες από το να γίνεις επαγγελματίας αθλητής, διάσημος ηθοποιός ή ακόμα και πρωθυπουργός. Στατιστικά, είναι ένα επάγγελμα πιο σπάνιο και από το να κερδίσεις το λαχείο.
Οι απαιτήσεις είναι εξαντλητικές. Χρόνια σπουδών, άριστη υγεία, ψυχολογική αντοχή, στρατιωτική πειθαρχία, εμπειρία πτήσεων, γνώσεις μηχανικής, ιατρικής και φυσικής. Αλλά και πάλι δεν αρκεί. Χρειάζεται και τύχη. Να είσαι στο σωστό σημείο, την κατάλληλη στιγμή.
Για κάθε παιδί που έπαιζε με διαστημόπλοια, υπάρχουν εκατομμύρια ενήλικες που το άφησαν πίσω. Άλλοι για πρακτικούς λόγους. Άλλοι γιατί το όνειρο έμοιαζε πολύ μακρινό. Κι όμως, κάθε φορά που ένας άνθρωπος εκτοξεύεται προς το άγνωστο, κουβαλάει μαζί του και τις παιδικές φωνές όλων όσων κάποτε ήθελαν να πετάξουν.
Το να γίνεις αστροναύτης δεν είναι απλώς δύσκολο. Είναι σαν να διαλέγει το σύμπαν έναν ανάμεσα σε εκατομμύρια. Αλλά ίσως αυτό να είναι και το νόημα: ότι υπάρχει ένα επάγγελμα τόσο σπάνιο, τόσο άπιαστο, που υπάρχει μόνο και μόνο για να μας θυμίζει πως το να ονειρεύεσαι δεν έχει ταβάνι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου